Somatik belirtilerin de eşlik ettiği Anksiyete duygusu, normal dışı tedirginlik ve korku olarak tanımlanabilir. Anksiyete Freud’a göre, tehlikeli bir durumun ya da olayın varlığını gösteren bir işarettir. Tehlikenin kaynağı dışsal yapılanmadan kaynaklı ise kaygı objektif, içsel yapılanmadan kaynaklı ise de nevrotiktir (Freud, 1959).
Anksiyete, bir bakıma birey için tehlike sinyalidir, bu tehdit herhangi bir dış uyaran tarafından uyarılmış olabileceği gibi uyarılmamış olması da muhtemeldir (Levitt, 1967). Anksiyete, kişinin gündelik islerini yapmasına ciddi anlamda engel olmakla beraber işlevsel olma durumlarına da zarar vermektedir. Bu durum da kişilerde klinik alanda yardım aratacak düzeyde aşırı bir gerginlik içinde olma hali olarak ortaya çıkmaktadır (Malmo, 1975).
Anksiyete’nin sebebi kesin olarak bilinmemekle beraber oluşumunda bilişsel, biyolojik ve psiko-sosyal etkenler gibi birçok etken olduğu araştırmalar sonucu bilinmektedir (Andrews, Stewart, Ailen &Handerson, 1990). Bireylerin yaşamları boyunca huzurunu kaçıran ve onları karşılaştıkları olaylar karşısında kuruntuya sevk eden bu durum, kişi tarafından aşırı hissedildiği takdirde davranışlarda bir bozulmaya yol açıp kişilerarası uyumsuzluğa neden olmaktadır (Erözkan, 2004).
Bu durum bireyler tarafından, çok şiddetli bir sıkıntı veya anksiyete şeklinde algılanabildiği gibi, anlamsız korkular, rahatsızlık yaratan saplantılar, ölüm ve delirme korkuları, bedenini yabancı olarak algılama, vücut semptomlarının yanlış yorumlanması gibi psikolojik semptomlar ile birlikte görülen şiddetli kalp çarpıntısı tansiyonda oynamalar, yüzde kızarma, nefes almada güçlük, yutma güçlüğü, bulantı, kusma, ishal, karın ağrısı, terleme, titreme, baş dönmesi, bayılma hissi veya bayılmalar, kas gerginliği, motor irratabilite, ağrılar, yorgunluk, uykuya dalmada güçlük, uykusuzluk, boğazında düğümlenme gibi bedensel ve davranışsal semptomlar ile de kendini gösterebilmektedir (Ünsal, 2007).
KAYNAKÇA
Freud, S. (1898). 'The Justifıcation for Detaching From Nevrasthenia as a Particular Syndrome: The Anxiety-Neurosis . Collected Papera, Cilt.4, Basic Books, New York, 1959.
Levitt, E. E. (1967). The psychology of anxiety. Indianapolis: Bobbs-Merrill.
Malmo, R. B. (1975). Motivation and Affective Arousal. A.M.Freedman, H.I.Kaplan, B.J. Sadock (Ed.). Comprehenaive Teıtbook of Paychiatry. The Williams and Wilkins Co., Baltimore, vol.l.
Andrews, G., Stewart, G., Ailen, R. & Henderson, A. S. (1990). The genetics of six neurotic disorders: a twin study. Journal of Affective Disorder, 19: 23–9.
Erözkan, A. (2004). Üniversite öğrencilerinin sınav kaygısı ve başa çıkma davranışları. Muğla Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Bahar: 13-38.
Ünsal, C. (2007). Yaygın Anksiyete Bozukluğu” Tanısı Alan Hastaların Elektro-kardiyografilerindeki P-Dalga Dispersiyonu Ve Qt Dispersiyonu. Uzmanlık Tezi. İstanbul: Haydarpaşa Numune Eğitim Ve Araştırma Hastanesi Psikiyatri Kliniği.